Hoeckse dinsdag
Laat ons vroeg wakker worden in het Hoeckse waar we geen zonnige dag te gemoed gaan vandaag. Al zouden we allang blij moeten zijn dat het vriest in het Hoeckse maar we houden nu eenmaal van klagen. En dat krijg je er niet zomaar uit want het lijkt in ons DNA te zijn ingesloten en een wezenlijk onderdeel van onze ik. Maar goed ook buiten het Hoeckse wordt er over alles geklaagd dus het lijkt een breder probleem. Waar we de oorzaak dan niet kennen klagen lijkt wel te zorgen voor enige opluchting in het Hoeckse. Eigenlijk best gek dat iets als klagen over een ander of een dienst zoveel opluchting kan geven in het Hoeckse. Waar er dus meerdere dingen of problemen kunnen worden opgelost door er over te klagen. En dan hebben we het niet over het gemeentelijk apparaat dat zijn bestaansrecht te danken heeft aan het klagen van de burgerij. Nee gewoon de dingen die we normaal proberen te ontwijken zoals een transpireerden collega of een krolse kat. Beide zorgen voor een ongemak maar met beide moeten we kunnen leven in het Hoeckse. Waar de schoonheid van binnen moet worden gezocht en minder aan de buitenkant. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat hele mooie exemplaren niet altijd even welriekend zijn in het Hoeckse. Soms zou je denken dat er meer dingen stinken dan lekker reuken zoals een bloeiende hyacint of een bosje lelietjes van dalen. Maar goed door een altijd windje aanwezig is in het weidse van het Hoeckse zodat de meeste luchtjes slecht waarneembaar zijn. Zeker als je rekening houd met de zuinige mentaliteit van sommige van haar inwoners die elke strohalm gebruiken om te kunnen bezuinigen. Dus ook al zijn we eerder Brabanders dan Zeeuwen de laatste lijken een groot invloed op onze mentaliteit in het Hoeckse. Maar goed zuinig zijn op ons eiland is geen slechte eigenschap en waarschijnlijk de reden dat het Hoeckse er in de huidige vorm nog is.