Hoeckse dinsdag
En wederom lijkt het buiten beter dan binnen in het Hoeckse aangezien de temperatuur in de slaapkamer niet lijkt te zakken. Daar zak dan natuurlijk wel weer je broek vanaf als je uit bed stapt en het zweet van je hoofd gutst in het Hoeckse. En dan moeten we nog naar het werk waar we de dag door mogen brengen met of zonder airco. Iets wat vorige week nog als een vanzelfsprekendheid gold lijkt nu samen te hangen met Ruisch roulette. Wat ervoor zorgt dat we het nu soms veel warmer hebben dan we het vorige week hadden in het Hoeckse. Waardoor de sfeer op kantoor kan omslaan als een blad aan de boom en je niet weet waar je aan toe bent in het Hoeckse. Alsof we gedurende de gehele dag op eierschalen lijken te lopen en proberen er geen te breken. Omdat het breken van een der eieren zou kunnen resulteren in een uitbarsting die zijn weerga niet kent in het Hoeckse. Iets wat we normaal niet echt hebben, aangezien we tolerant zijn aangelegd in het Hoeckse. Maar gelukkig bied ook in dit soort situaties het weidse uitkomst in het Hoeckse omdat er nu eenmaal ruimte in overvloed is. Waardoor er altijd wel een plekje is waar we even zonder te veel mensen om ons heen kunnen zijn voor bezinning. Even terug naar de basis met de voeten in de klei zodat we kunnen relativeren en dingen van ons af kunnen zetten. En met een klein briesje kunnen we dan ook nog proberen of er wat warmte uit ons systeem wil. Zodat we dan toch weer iets meer rust kunnen pakken voor we weer terug gaan naar kantoor in datzelfde Hoeckse. Waar niet alles is zoals het lijkt en we soms moeten tellen om niet uit onze rol te vallen. Een rol die ons is aangemeten om te kunnen overleven in het weidse van het Hoeckse.