Hoeckse dinsdag
En sedert deze morgen weet ik wat drijfvermogen inhoud na weer een hele warme nacht in het Hoeckse. Was het alleen maar omdat ik vanmorgen werd in een bed wat veel weg had van een net drooggevallen voedlijn langs de randen van het Hoeckse. Behalve dat ik bijna vastgeplakt was aan het beddengoed leek ook de rest van het lichaam vochtig als een nat doekje. Iets wat er voor zorgt dat ik de douche in record tijd weet te vinden om me weer schoon te voelen. Iets waar normaal een dag noeste arbeid op de landerijen van het Hoeckse voor nodig is. Omdat we nu eenmaal verspilling willen tegen gaan in het Hoeckse waar we inmiddels weten wat een water te kort kan doen. En dat ondervinden we nu aan de lijven omdat de gewassen uit de grond komen en een groeiachterstand vertonen. Iets wat we eigenlijk niet gewent zijn in het Hoeckse waar we alle jaren aan de hoorn des overvloed hangen. Waardoor we geen rem hadden en gewoon maar bleven eten en drinken omdat het ook gewoon een keertje op moest. En het Hoeckse zorgde ervoor dat er overmaat was wat niet wil zeggen dat er nu niet meer voldoende is. Maar er is wel een teruggang in de opbrengsten te bespeuren in het Hoeckse de afgelopen twee jaar. Iets waar we door minder water af te pompen naar de rivier wel een beetje controle op hebben in het Hoeckse. Maar nog niet genoeg om de oogsten weer op het niveau van overvloed te brengen in het Hoeckse. Tot die tijd moeten we proberen met ideeën te komen die ons wel kunnen brengen tot die opbrengsten in het Hoeckse. Daarbij nemen we natuurlijk ook de wetenschappelijke aanpak van Donald Trump ingedachte die ons weer heeft leren denken in de doos. Waardoor er veel dingen die eerder ver van ons bed stonden in het Hoeckse nu een stuk dichterbij lijken.