Hoeckse dinsdag
Is wakker worden met het idee dat het best wel eens een rustdag zou kunnen worden met een bruisje en wat zon in het Hoeckse. Waar we zolang het droog blijft alles kunnen hebben zonder dat we gaan moren in het Hoeckse. Maar of we dat nog weken kunnen volhouden of dat we langzaam maar zeker opgaan naar een andere weertype is een open vraag. Laat nu juist een open vraag geen enkel antwoord kennen en dus voor interpretaties vatbaar zijn in het Hoeckse. En je heb iets wat het Hoeckse kan bezig houden zonder dat er discussies ontstaat over het antwoord op de vraag. Iets wat zeker een verademing kan worden genoemd omdat er anders oeverloze discussies zouden kunnen ontstaan in het Hoeckse. Iets wat bij voorbaat al zorgt voor problemen omdat het Hoeckse een eiland is met oevers die niet weg te denken zijn. Immers zonder overs zou het Hoeckse bloot staan aan de elementen zonder dat het zich kan verdedigen. Wat er binnen de kortste keren voor zou zorgen dat het Hoeckse zou kunnen halveren door het afkalven van het land. Waardoor een eeuwenlange strijd tegen het water opeens heel anders zou kunnen uitpakken van het Hoeckse. Waar het weidse dus niet staat voor oeverloos maar een oneindige blik over de landerijen naar de horizon. Geen mens die daar maar iets voor in de weg zou kunnen liggen zonder dat we het zouden merken. Alleen lijkt het er soms op dat dingen al jaren van te voren zijn gepland zonder overleg of kennisgeving in het Hoeckse. Zo hebben er al vele plannen een daglicht gezien na jarenlang te zijn gecultiveerd in schemerige achterkamertjes. Het laatste voorbeeld hiervan was de samenvoegen van alle gemeenten in het Hoeckse tot een grote gemeenten. Iets wat inmiddels ook weer naar de achterkamertjes is verwezen en waarvan we de uitkomst over een paar jaar weten.