Hoeckse dinsdag
Is wakker worden in een andere wereld in het Hoeckse waar de mist duit op mooi weer gedurende de dag. Niet dat we daar veel van zullen genieten in het Hoeckse we moeten immers binnen blijven en dat wordt moeilijk. Ze noemen het sociaal afstand maar geven alleen niet aan wat dat nu precies doet voor ons in het Hoeckse. Hebben we niet genoeg ruimte in het Hoeckse om elkaar dagen niet tegen te komen of te zien. En als dat zo is waarom moeten we op het kleinste stukje van het Hoeckse bivakkeren om de uitbraak in te perken. We zouden toch vrijelijk moeten kunnen bewegen zonder dat er een reaal gevaar op besmetting is in het Hoeckse. En is het wel zo dat besmetting voor ons net zoveel beperkingen met zich meebrengt als social distancing in het Hoeckse. Immers de ruimte waar we ons nu in moeten zien te vermaken is niet veel groter dan een IC kamer buiten het Hoeckse. En toch blijven we binnen in het Hoeckse en proberen we er het beste van te maken hoe moeilijk dan ook. Je zal maar net een jonggezin naast je hebben met kleine kinderen dezer dagen die elke keer weer gillend door de tuin lopen in het Hoeckse. Niet dat ze binnen een stuk rustiger zijn nee binnen komen er ook nog de trappen en deuren en bij in het Hoeckse. Waardoor het voor de oudere buren best een beproeving is gedurende deze dagen in het Hoeckse. Normaal kon je dan afstand van elkaar nemen zodat je geen overlast van elkaar had maar dat is nu een utopie in het Hoeckse. Want we zitten op 1.5 meter van elkaar en dan helpen ADHD en AUTISME niet voor een goede verstandshouding in het Hoeckse. Wat heel anders zou kunnen worden ervaren als we iets meer van het weidse van het Hoeckse gedurende deze dagen.