Hoeckse dinsdag
Is alweer de tweede dag van deze werkweek die al met al goed lijkt te beginnen met zon op het slaapkamerraam in het Hoeckse. Hierdoor weet ik dat ik me vanmorgen verslapen heb en beter de wekker had kunne stellen in het Hoeckse. Maar goed daarvoor is het nu te laat ik moet uit bed en aan het werk met de vraag in het achterhoofd of ik hier nog aan ga wennen in het Hoeckse. Maar na een uurtje lijk ik die vraag al ver weg te hebben gestopt in het Hoeckse omdat het zo mooi is buiten. Waarbij mijn gedachten ook meer dan gemiddeld afdwalen van het werk wat voor me ligt in het Hoeckse. Waardoor ik eigen alleen maar een spelletje lijkte spelen met de zon die steeds warmer lijkt te worden in het Hoeckse. En elke keer dat de zon mijn huid raakt lijkt ik meer en meer naar buiten te willen in het Hoeckse. Als het dan eindelijk lunch pauze is lijk ik wel niet meer te houden en storm ik naar buiten in het Hoeckse. Om me te wentelen is de overvloed van zon en warmte die daar op me lijkt te wachten in het Hoeckse. Geen moment lijkt er maar een gedachte te zijn omtrent het werk dat nog ligt te wachten tot de namiddag in het Hoeckse. Daarmee lijk ik in zijn geheel geen rekening te houden tijdens deze welverdiende pauze in het Hoeckse. Gelukkig ben ik niet de enige die weer verder moet met de het werk achter de eettafel thuis in het Hoeckse. En even vlug als het plein zich in de pauze heeft gevuld lijkt het nu leeg te lopen in het Hoeckse. Iedereen lijkt dus weer aan het werk te gaan en de weldaad achter zich te kunnen laten in het Hoeckse. Waar de temperatuur zich meester maakt van alles wat zich nog buiten bevind en niet naar buiten is gegaan tijdens de lunch pauze in het Hoeckse.