Hoeckse dinsdag
Is een grijze dag als we onze ogen open doen en naar buiten proberen te kijken en net daarvoor was het gewoon zwart in het Hoeckse. Het lijkt er nu dan dus echt op dat de dagen veel korter zijn als hiervoor in het Hoeckse. Voor zover we kunnen zien en ervaren ten minste waarbij we dus langzaam weer naar de winter gaan in het Hoeckse. Dat valt ook buiten op aan de rommel die we hebben van de vallende bladeren uit de bomen in het Hoeckse. Daarbij hebben we ook nog kleine lichtpuntjes zoals de kastanjes, beukennootjes en walnoten die nu ook langzaam uit de boom vallen in het Hoeckse. Maar ook de wegen slippen langzaam dicht in het Hoeckse doordat we de laatste gewassen van het land halen. Daarbij doen we er alles aan om de grond op het land te houden maar soms lukt dat niet helemaal in het Hoeckse. Dan zetten we borden langs de weg om gebruikers van de weg te waarschuwen wat niet altijd het gewenste effect heeft in het Hoeckse. Ze zijn soms zo brutaal dat ze aankomen met de rekening voor het wassen van de auto in het Hoeckse. Terwijl ze met de aanbevolen snelheid beter maar niet ongeschonden uit deze modderpret hadden kunnen komen in het Hoeckse. Daarbij weten we niet wat de helende werking is van de Hoeckse klei op de autolak die het bedekt na een modderbad. En toch weten de meeste bestuurders niet hoe snel ze dat helende laagje van de auto af moeten krijgen in het Hoeckse. Misschien zouden ze eerst moeten kijken of de Hoeckse klei met de zon schade van de afgelopen zomer hersteld. Net zoals de brandnetel toppen in een fles koud water goed zijn tegen overbelaste spieren en gewrichten in het Hoeckse. Zo lijkt dus alles wat we niet zien als nuttig in het Hoeckse toch nog een doel te dienen welke we soms niet kennen.