Hoeckse dinsdag
En we hebben het overleeft de meest deprimerende dag van dit jaar ligt achter ons in het Hoeckse en dat lucht op. Niet dat we dachten dat we zo onstabiel waren dat we neer zouden storten maar je weet maar nooit in het Hoeckse. Want iedereen heeft wel eens een zware of zwarte dag en dan is het belangrijk dat je eruit weet te komen in het Hoeckse. Soms kun je dat niet alleen en heb je hulp nodig om alles weer op een rijtje te krijgen in het Hoeckse. Er over praten kan wel helpen maar soms heb je daar niet echt de behoefte toe en blijft het sudderen in het Hoeckse. Iets wat terug komt op de momenten dat je het juist allemaal helemaal niet kan hebben in het Hoeckse. Dus is het devies er over praten omdat het dan niet blijft spoken in je hoofd in het Hoeckse. Ook al heb je eerst misschien schroom om er over te beginnen er is altijd wel iemand die even wil luisteren in het Hoeckse. En zo kan je samen soms een oplossing bedenken die ook voor jou werkt in het Hoeckse door een praatje te maken. Iets wat al eeuwen geleden een onderdeel was van het leven in het Hoeckse met een praathuis op de kade. Daar zatten de ouderen van het dorp samen om verhalen en ervaringen te delen in het Hoeckse. Iedereen kijkt iedereen leert en iedereen heeft een luisteren oor voor een ieder in het praathuis in het Hoeckse. Dat waren we misschien wel vergeten maar helemaal weg is het nooit geweest en zo is het een belangrijk onderdeel van het leven in het Hoeckse. Waar dingen soms in een nieuw jasje weer in gebruik worden genomen om andere te helpen in het Hoeckse. Waar dingen soms zelf hun weg naar de oppervlakte weten te vinden en weer een onderdeel zijn van het leven in het Hoeckse.