Hoeckse dinsdag
Is weer een mooie dag de tweede van deze week in het Hoeckse waar we enthousiast van woorden net voor de passen. Want er zijn steeds minder dingen die niet veel geld kosten en ons plezier brengen in het Hoeckse. Waar we zijn geschrokken van de prijzen die worden gevraagd voor een kippen ei in het Hoeckse. Die ons doet denken aan het sprookje van de kip met de gouden eieren die zijn eigenaar geluk en voorspoed brengt in het Hoeckse. Want ondanks dat de eieren niet van goud zijn lijkt een gewicht in goud te worden berekend in het Hoeckse. Dat betekent dat het zoeken naar paaseieren dit keer bijna bittere noodzaak is geworden in het Hoeckse. En dat is iets wat we een paar geleden niet hadden gedacht maar langzaam naartoe zijn gegroeid in het Hoeckse. Nu we steeds minder kunnen met het geld wat we iedere maand verdienen in het Hoeckse komt de noodzaak. De noodzaak om met het hele gezin opzoek te gaan naar de traktatie die voorheen die jaren een vast onderdeel van het feest was in het Hoeckse. En dan te bedenken dat er ook inwoners van het Hoeckse zijn die ieder jaar maar meer en meer geld verkrijgen. Verantwoordelijk zijn voor lage lonen en veel te hoge prijzen en niet omzien naar anderen in het Hoeckse. Gelukkig is de grote groep mensen die het minder hebben wel solidair met elkaar om zo door de feestdagen te komen in het Hoeckse. Nu alleen nog zorgen dat het Hoeckse in zijn geheel weer solidair met elkaar wordt zodat iedereen gelijk is. Een utopie die al eerder werd toegepast in een eerdere crisis in het Hoeckse die we ook door zijn gekomen. Nu alleen maar hopen dat de feestdagen ons dichter bij elkaar brengt en zorgt voor een samensmelting van inwoners in het Hoeckse. Zodat we minder aan ons eigen denken en meer aan elkaar waardoor we alles samen kunnen delen in het Hoeckse.