Hoeckse dinsdag
En vandaag zorgt de zeewind ervoor dat ondanks de vele zonneschijn er weinig pollen in de lucht zijn. Wat voor de mensen met een allergie voor graspollen in het Hoeckse wel goed uitkomt want iedere keer huilend op een terasje zitten is geen pretje. Ook voor de anderen aan je tafel is het ook altijd makelijker te genieten van de zon zonder het gesnotter. Maar goed het is een aangeboren afwijking die maar slecht te genezen is of te behandelen is. Zolang de wind uit zee blijft waaien is er dus weinig te vrezen wat betreft de graspollen. Dat kan morgen dus ook voor mensen met een allergie weer een mooie dag worden in het Hoeckse. En met dit weer kan je meestal niet wachten op de volgende dag om weer eens te genieten. Van het Hoeckse en zijn weidse landerijen en vergezichten die op dit moment langzaam groeien tot wat we kennen als het Hoeckse. Deze fase in de jaarlijkse cyclus zorgt ervoor dat we soms al blij zijn met de kleine dingen die de natuur te bieden heeft. In een later stadium zorgen deze kleine dingen ook nog eens voor een groter geheel. Dat buiten het Hoeckse zijn even knie niet kent en wat uniek is voor het eiland. Maar soms zijn het ook kleine dingen die zorgen dat alles in het Hoeckse vastlopen en zorgen voor oponthoud. Zoals het afsluiten van de Heinenoord tunnel deze morgen door een ongeval met een camper. Alleen mis je dan toch de informatie die je verteld waarom je alweer even in de rij staat in het Hoeckse. Terwijl je niet eens van plan bent het eiland te verlaten zorg een vol wegennet ervoor dat je iets langer kan genieten van het landschap. Dit onthaasten is inmiddels een vast onderdeel van een autorit door het weidse van het Hoeckse.