Hoeckse dinsdag
Staat voor verleiding want na een droge dag gisteren probeert het weer vandaag een spelletje te spelen met de inwoners van het Hoeckse. Want met een stralende zon lokt het ons naar buiten om als we eenmaal buiten zijn de sluizen van de hemel te openen. Om zo bakken met water op ons uit de storten zodat er geen ontsnappen aan is. En als er da toch iemand weer te ontsnappen wordt het ongenoegen geuit met een donderklap. Waarna het spel weer van voren af aan begint en we worden verleid om iets te ondernemen. Eigenlijk is het weer in het Hoeckse net als een mooie vrouw die je probeert te verleiden. En omdat soms zo geraffineerd gebeurt zijn de mannen van het Hoeckse en makkelijk prooi. Soms mag je het van een afstandje gadeslaan maar een andere keer ben je het leidend voorwerp. En mag je plaats nemen in een achtbaan van verleidingen en complimenten die geen einde lijkt te hebben. Als je als man heelhuids toch en achtbaan te weet te verlaten dan is dat meestal nadat je een belofte of een toezegging hebt gedaan. En ondanks dat we dus weten wat het doel is van deze Hoeckse verleidingstechniek ga we toch op in het spel. Al weten dat de uitkomst al vaststaat voor aanvaag van het spel en winnen not done is. Is ontsnappen voor de meeste van ons een opgave die meer nadelen als voordelen biedt. Gelukkig zit er in het voortraject meestal net genoeg ruimte om ons deel van het spel te spelen. Zodat de vraag of dat we zullen deelnemen aan dit spel tot op het moment van aanvang onduidelijk blijft. Wat zorgt voor een lichte spanning bij onze vrouwelijk wederhelft die dat niet in haar opzet had meegenomen. Zo blijft het leven en beleven in het weidse van het Hoeckse een belevenis die elke dag een ander beloop heeft.