Hoeckse dinsdag
Op deze tweede dag van de lente in het Hoeckse krijgen we alle gelegenheid om er eens rustig van te genieten. Want alsof de duivel er mee speelde stonden er lange rijen zodat een trip door of uit het Hoeckse wel iets langer duurde als normaal. Maar de meeste van ons namen dit voor lief andere probeerde toch nog snel een andere route over het eiland. En werden daar meestal niet beter van omdat er overal auto’s vast leken te staan. Dus uiteindelijk betekende dit dat de weg nog net iets langer leek te worden. Gelukkig bleef de regen uit en konden de meeste wel vrede hebben met de mislukte poging die ze ondernamen. En een maal op het werk bleek het meestal maar een half uurtje extra tijd doorgebracht in de rij. Waar geen ontsnappen aan leek te zijn behalve dan voor diegene die dan toch ook thuis mochten werken. Wat in de loop van de dag ook nog werd beloont met een zonnetje waardoor thuiswerken niet echt een straf was. En het Hoeckse zich van zijn beste kant liet zien. Maar diegene die vanavond voor wie een warmmaal zou klaar staan wacht nog een onaangename verrassing. Want aan het einde van de middag is de weg naar huis langzaam en gestaagd is verandert in een rijtje. Wat de rit naar huis wel iets zal verlengen en of we het met een half uurtje gaan reden is de vraag. Een ding is zeker de zon schijnt door de vooruit en de temperatuur in de auto is aangenaam. Jammer dat het Hoeckse de laatste tijd steeds meer gaat lijken op een knooppunt. Met de daarbij behorende onhebbendingen die ervoor zorgen dat de tijd die we doorbrengen in de auto steeds meer lijkt te stijgen. En zodoende minder tijd overhouden om te kunnen genieten van het weidse van het Hoeckse.