Hoeckse donderdag
En eens te meer blijkt dat slapen niet een hobby is maar een noodzakelijkheid in het Hoeckse waar niemand zich lijkt te verslapen. Behalve dan op vrijdag de laatste dag van de werkweek wanneer het harde werken gedurende de werkweek je opbreekt. Want ondanks dat er diverse rapportages zijn over de vluchtelingen die als slaven worden verkocht. Wordt er in de westerse wereld nooit stil gestaan bij de overheid die de bewoners via de belastingen leeg trekt. Waardoor werken eigenlijk niet lonend meer is omdat alles op een of andere manier terug vloeit naar de staat. Die steeds meer geld nodig heeft om te zorgen dat alle nieuwe ambtenaren weer kunnen worden betaald. En door diverse gesubsidieerde voordeeltjes ook meer overhouden dan anderen. Waardoor het eigenlijk alleen lonend om je ziel te verkopen aan de overheid en daarmee de vrijheid van het Hoeckse op te geven. Die vrijheid zou volgens ambtenaren alleen maar groter worden als we straks een grote gemeente zijn. Waar een select aantal mensen samen beslissen hoe ruimte moet worden ingedeeld zodat kernwaarden worden behouden. Iets wat kan worden gezien als een greep naar meer controle dan dat voorheen het geval was. Maar laat het Hoeckse zich indelen in kernwaarden door mensen die leven op een vierkante kilometer. Waarschijnlijk zouden deze mensen zelfs onder de selecte groep van mensen met pleinvrees vallen. Die het zich begeven buiten de paden wordt gezien als een on overbrugbaar obstakel. Waardoor het begrip vrijheid aan deze groep voorbij zal gaan en nooit kan worden gezien als een ervaring. Hierdoor is de kans op een grotere vrijheid voor hen die geen pleinvrees hebben groters is dan gemiddeld. Iets wat eigenlijk nooit toepasbaar was op het Hoeckse en haar bewoners die niet als gemiddeld kan worden gezien. Hierdoor zijn de gemiddelde van het Hoeckse eigenlijk nooit te vatten in regels en waarden.