Hoeckse donderdag
En alle seinen staan op rood de morgen met veel zieken in het Hoeckse variërend van keelontsteking tot buikloop. Hoe we in een paar dagen helemaal van streek kunnen zijn in het Hoeckse waar we ons al weer opmaken voor het weekeinde. Al weten sommige van gekkigheid al niet meer wat te doen met die twee extra dagen deze week in het Hoeckse. Gelukkig mochten sommige van ons gewoon werken zodat er weer een beetje ritme terug is in de week. Andere gingen hun geluk beproeven buiten het Hoeckse en stonden in de enige file van Nederland bij het parkeerterrein van de Efteling. Al met al geen goede week voor vele van ons die dachten dat een paar dagen extra vrij een week vol plezier zou betekenen. Daarvan is de helft bed liggend en zit de andere helft in de auto naar plekken waar te veel mensen ook naar toe gaan. Terwijl het Hoeckse zoveel plekken heeft die de meeste van ons ook nog niet hebben gezien. Maar vrijheid kun je natuurlijk pas echt voelen als je het ervaren hoe het is om opgesloten te zitten. Het feit dat anderen vrijheid ervaren ligt dus in het gevoel dat ze krijgen als ze worden geconfronteerd worden met het weidse. Wat erg overweldigend zal zijn als je alleen de bebouwde steden kent. En nog nooit verder dan 500 meter voor je hebt kunnen kijken zonder dat er een gebouw in de weg stond. Iets wat in het weidse van het Hoeckse toch al moeilijk is door de weinige bebouwing die we hebben. Hier zijn mensen van streek als ze niet een oneindige horizon hebben om in te turen in het Hoeckse. Waar de wind en de regen pas echt de vrijheid hebben om te tieren zonder obstakels op hun pad. Zo kunnen ook de bewoners van het Hoeckse grenzeloos dingen ondernemen zonder ooit iemand in de weg te zitten.