Hoeckse donderdag
En op een of andere manier wil het vanmorgen niet zo vlotten in het Hoeckse waar het droog is en niet koud. Maar waar we slaap niet makkelijk van ons af kunnen te schudden en dus half slaperig richting de douche moeten. Waar het eerste koude water er voor zorgt dat we gelijk weer wakker zijn. Zodat we dus monter zijn als we bij het ontbijt aanschuiven om even vlug ons ontbijt binnen te werken. Om daarna weer vol goede moet richting de auto lopen om ons in het verkeer te begeven op onze weg door het Hoeckse. Dat zelfde Hoeckse straalt vandaag dan ook nog een serene rust uit waardoor alle haast als een deken van ons af lijkt te vallen. En we op ons gemakje door het weidse van het Hoeckse naar ons werk toeren. Niemand lijkt vandaag enige aanstalten te maken om de maximale snelheid te overtreden in het Hoeckse. Waar de meeste van ons dan ook ruim de tijd hebben genomen om van a naar b te komen. En als dan ook nog blijkt dat ook de zon vandaag extra zijn best doet lijkt de dag niet meer stuk te kunnen. Zo is het tussen de middag een kans om weer eens een stuk te gaan lopen om vitamine d op te doen. Enige nadeel is dat hoe dichter het einde van de pauze dichter bij komt hoe minder we terug naar kantoor willen. Het Hoeckse lijkt ons te hebben opgeslokt en weer los komen uit haar greep lijkt moeilijk. Maar als we ons dan eindelijk toch los weten te maken dan valt de weg terug best mee. En met een raam op een kiertje is het binnen eigenlijk ook best te doen in het Hoeckse. Al neemt het verlangen naar vakantie met de minute steeds verder toe voor de meeste van ons in het Hoeckse.