Hoeckse donderdag
Is wakker worden in een Hoeckse waar we alweer aan het aftellen zijn naar het weekeinde omdat we vanmorgen over de helft zijn. Of dit goed is of een katte belletje dat we nog eens goed moeten kijken wat we de hele dag doen in het Hoeckse. En of ons werk voor ons nog enige zingeving heeft in het Hoeckse waar we normaal alles langzaam laten kabbelen. Niet echt een omgeving dus waar we als turbo groeier worden gezien behalve dan in buikomvang in het Hoeckse. Zeker nu we weer met zijn alle buiten eten lijken de remmen los en eten en drinken we of ons leven er vanaf hangt. Nu is dat iets wat in onze genen lijkt te zitten die overvloed en schaarste kennen uit oude tijden in het Hoeckse. Alleen kennen we tegenwoordig eigenlijk geen schaarste meer en zouden we dus moeten evolueren of vasten. Nu de aarde langzaam verandert in een woestijn komt de druk op het Hoeckse te liggen om meer te produceren. Na 2050 zouden we wel eens een van de laatste stukjes vruchtbaar land kunnen hebben in het Hoeckse. Dat dan beschermt moet worden voor de hongerige van buitenaf die voedsel willen komen zoeken in het Hoeckse. En dan is het water tussen het Hoeckse en de rest van het land geen bescherming meer voor onze gewassen. We zullen dus in de komende jaren nog eens moeten kijken naar waar onze sterke en zwakke punten liggen in het Hoeckse. En hoe we ons de komen jaren willen ontwikkelen in een wereld waar voedsel schaars is of wordt. Het Hoeckse kan dus nog wel eens een belangrijke schakel worden in de voedsel voorziening voor anderen. Alleen moeten we dan beter omgaan met onze grondstoffen en het land niet uitputten met te veel gewassen. Beter kijken naar hoe we dingen laten groeien in het Hoeckse kan wel eens de sleutel zijn naar duurzaam overleven in de toekomst.