Hoeckse donderdag
Is wakker worden met regen op de ruiten en daar is geen ontkomen aan in het Hoeckse, waar we dus de paraplu maar open doen voor we naar buiten gaan. Eenmaal buiten blijkt er ook nog een straf windje te staan welke vat heeft op de paraplu in het Hoeckse. Gelukkig weten we alles heel te houden en zijn we bijna droog als we de auto instappen in het Hoeckse. Waar we onderweg merken dat het regent waardoor we wat langer doen over te rijden kilometers in het Hoeckse. Gelukkig zijn we niet te laat op het werk en kunnen we op tijd beginnen in het Hoeckse. Waar we nog twee dagen hebben om de berg werk te doen slinken die op ons bureau rust vanmorgen. En dan te bedenken dat er elke week weer een berg bijkomt waardoor je de indruk krijgt dat er geen einde aan komt in het Hoeckse. Een van de dingen die je doen vermoeden, dat het verzetten van werk eigenlijk ook gewoon lopende band werk is. Immers er komt geen einde aan tot het moment dat we op vakantie of met pensioen gaan in het Hoeckse. Er lijkt dus geen ontsnappen aan het werk en het lijkt zich iedere keer weer te vermenigvuldigen in het Hoeckse. De wet van More zegt dat elke zoveel jaar alles verdubbeld en dat in een papierloos kantoor. Hoeveel bomen moeten we gaan planten om al dat papier te kunnen blijven gebruiken in het Hoeckse. Iets waar ik tot vandaag niet stil bij heb gestaan omdat ik er niet eerder bij stil heb gestaan in het Hoeckse. De enige boom die belangrijk leek in de afgelopen jaren was de kerstboom die alweer bijna in huis gehaald kan worden. Iets wat ons over de schok van het zwarte paard van Sinterklaas heen moet zien te krijgen in het Hoeckse.