Hoeckse donderdag
En we worden wakker in het wilde westen in het Hoeckse waar we steeds meer wetteloos lijken te raken. Met een tweede gewapende overval in Heinenoord en steeds meer mensen die met een kort lontje onderweg zijn in het Hoeckse. Waardoor uit je bed komen voelt als het verlaten van je veilige haven voor iets boosaardigs buiten in het Hoeckse. En toch weten we ons steeds weer op te pakken en frisse moet te beginnen aan een nieuwe dag in het Hoeckse. Maar hoelang houden we dat nog vol nu steeds meer een aanslag wordt gepleegd op ons gevoel van veiligheid. En dat in de diverse kernen de politie posten zijn gesloten helpt niet aan een herstel van ons gevoel van veiligheid. Zeker niet als je ziet dat de overgebleven niet centraal in het Hoeckse zijn gekomen maar steeds meer aan de randen. Zo kan er in het gebied rond de snelweg niet worden gerekend op hulp binnen korte termijn in het Hoeckse. Waardoor het kalf al is verdronken voor de sloot kan worden gedempt in het Hoeckse. Voor veiligheid zullen we op termijn het recht in eigen handen moeten nemen of ons neer moeten leggen bij het feit dat we vaker slachtoffer zullen zijn. En dat is iets waar we dus echt rekening moeten houden in het Hoeckse waar wetteloosheid op de loer ligt. Of dat geheel te wijten is aan het feit dat we tegenwoordig een gemeente zijn in het Hoeckse of dat er andere redenen zijn. Maar een ding is zeker het houdt ons bezig en lijkt een onderdeel van ons leven te worden in het Hoeckse. Waar we de onschuld lijken te verliezen en een gedeelte van onze vrijheden moeten inleveren om te kunnen blijven wonen in het Hoeckse. Het Hoeckse waar tot voor kort juist zo konden genieten van een onmetelijk gevoel van vrijheid in het weidse.