Hoeckse donderdag
Is wakker worden in een Hoeckse wat helemaal vast lijkt te staat door een triest motor ongeluk met een vrachtwagen. Waardoor eens te meer blijkt hoeveel geduld we in het Hoeckse hebben en hoe kort lontjes kunnen zijn. En dan nog het soort mensen die het nemen van een foto belangrijker vinden dan het doorstromen in het Hoeckse. Waar menig een zich heeft geërgerd aan hoe mensen zich in allerlei bochten wringen om een ander te hinderen. Want het was vanmorgen een snelkookpan in het Hoeckse waarin allerlei vormen van gedrag streden om de beste plek. Maar ook waren er mensen die hun auto stil zetten en leken te verstarren en als versteende in de auto zaten. Wat weer tot veel ergernissen zorgde bij mensen die de andere kant op wilde maar daar geen kans voor kregen in het Hoeckse. Het had even veel weg van een stoplicht dat maar niet op groen wilde springen waardoor alles vast stond. En dan te bedenken dat net vandaag de beste dag van de week zou worden in het Hoeckse. Niemand verwacht dan dat we met zijn alle in hetzelfde schuitje zouden belanden en dus te laat op het werk zouden zijn. Het Hoeckse kan dus in al zijn weidsheid toch soms ook best klein voelen op cruciale momenten. En dan te bedenken dat we soms denken dat het in het Hoeckse niet zo’n vaart zal lopen en we de dans meestal ontlopen. Meestal blijkt dus eens te meer niet altijd te zijn en soms zijn we ook in het Hoeckse aan de beurt. Dat er bij deze beurt dan ook nog eens een slachtoffer is waarvan we niet weten hoe het met hem of haar gaat. Lijkt er dan weer niet toe te doen in het Hoeckse, waar we dingen nu eenmaal ook alweer gauw lijken te vergeten.