Hoeckse donderdag
Is wakker worden met wat regen tegen het slaapkamerraam en de zon lijkt ver te zoeken in het Hoeckse. Als we ons even later uit ons bed weten te bevrijden dan lijkt het wel droog maar bewolkt in het Hoeckse. Het is zelf een ochtend die zich in grijs en zwart tinten gaat afspelen in het Hoeckse. En toch gaan we gewoon verder met ons ochtend ritueel om zodoende weer op tijd aan het werk kunnen in het Hoeckse. Als we naar buiten kijken lijkt het geen mooie zonnige dag te worden in het Hoeckse. Ook de kans dat we het vandaag droog gaat houden een utopie in het Hoeckse. Maar op een of andere manier interesseert het ons eigenlijk niet in het Hoeckse. We lijken immuun voor slecht weer nu we bijna al onze tijd thuis door brengen met werken en recreëren in het Hoeckse. Daarbij lijken we dus langzaam maar zeker te vergroeien met ons huis in het Hoeckse. We komen immers niet meer zo vaak op ons werk en zien onze collega’s steeds minder en minder in het Hoeckse. Wel mogen we inmiddels ook weer boodschappen doen zonder eerst een afspraak te maken in het Hoeckse. Niet dat we nu gelijk de deur plat lopen bij de winkels in het Hoeckse alsof we het winkelen zijn verleerd. We lijken dus minder te consumeren in het Hoeckse en dus eerder te kijken of we dingen wel echt nodig hebben. Daarbij komt dat we ons leven in het Hoeckse anders hebben ingericht waardoor behoeften anders zijn te komen liggen. Zo lijken we vaker eerst in de kast techieken wat we allemaal nog hebben liggen voor we weer naar de winkel gaan in het Hoeckse. Ook lijken we niet meer over te halen zijn om te gaan hamsteren in de supermarkten in het Hoeckse. Waarbij het nu ook opvalt dat een grootgrutter in het Hoeckse zijn hamsters heeft vervangen door superhelden.