Hoeckse donderdag
Is wakker worden zonder een reden te hebben om uit bed te komen in het Hoeckse waar het nog steeds fris is. En voor je het weet stel je jezelf de vraag wat er nu zo anders is dan gisteren in het Hoeckse. Vragen waarop niemand een antwoord heeft en zeker niet op dit vroege tijdstip waarop de meeste mensen nog zouden slapen in het Hoeckse. Gelukkig hebben we geen antwoord nodig alleen een beetje moed om toch uit bed te komen in het Hoeckse. Want ondanks dat we deze begonnen met een sombere gedachte we moeten eruit en vooruit in het Hoeckse. Iets wat voor sommige niet zo makkelijk is als voor mij deze ochtend al zou ook ik hier stil bij willen staan in het Hoeckse. Ben ik het over een uurtje al vergeten en weet ik morgen niets meer van deze gedachten in het Hoeckse. Andere blijven er mee zitten en malen er dagen weken maanden over in het Hoeckse zonder dat we het merken. Want als we een ding zeker weten we leven langs elkaar heen en lopen het hardst voor onze eigen doelen in het Hoeckse. Of we ooit van die weg af kunnen wijken is niet een vraag maar een gedachte die zich zou moeten nestelen in het Hoeckse. Zodat we een dag ons niet zo slecht zouden moeten voelen als we weer gaan werken zonder erbij na te denken in het Hoeckse. Want eenmaal in de trendmolen die ons dagelijks sleur lijkt te zijn in het Hoeckse is het moeilijk iets anders te doen. En juist dat iets anders doen is iets wat de sleur van ons dagelijks leven in het Hoeckse kan doorbreken. Maar daarvoor moeten we iets vertrouwt achterlaten waardoor de twijfel toeslaat en we de stap niet wagen in het Hoeckse. Nee liever een sleur dan iets nieuws met veel zonder zekerheden maar met onzekerheid in het Hoeckse.