Hoeckse donderdag
Is weer een droge dag en ook weer een werkdag in het Hoeckse maar gelukkig dan wel weer een thuiswerkdag. En dat betekent dat we nog even een sprint kunnen trekken voor het einde van de week in het Hoeckse. Ook al zouden we beter moeten weten gaan we er weer vol en hopen we ook deze week weer alles af te krijgen in het Hoeckse. Terwijl we diep van binnen weten dat het volgende week weer hetzelfde zal zijn in het Hoeckse. Een stapel werk wat we voor het einde van de week moeten verwerken als het even kan in het Hoeckse. We lijken dus als een hamster in een loop rad te zoeken naar het einde van de weg die maar niet eindigt in het Hoeckse. En daarbij lijken alle nieuwe modellen die ons zo efficiënt willen laten werken te zorgen voor stress in het Hoeckse. Of dit is omdat de menselijk maat lijkt te zijn vergeten of omdat het nooit genoeg lijkt te zijn in het Hoeckse. Waarbij er steeds meer mensen het proces in kaart brengen terwijl er een handje vol mensen overblijft voor het werk in het Hoeckse. Alles lijkt inzichtelijk te zijn gemaakt behalve de mens die het uiteindelijk zo moet uit gaan voeren in het Hoeckse. Waar de druk toeneemt die moet zorgen dat we ons gaan conformeren naar het meest efficiënte model in het Hoeckse. Omdat het nu eenmaal draait om geld en er geen maat meer is voor menselijkheid in het Hoeckse. We hebben ons laten leiden naar een punt waarop we niet meer denken aan onszelf in het Hoeckse. Daarbij hebben we onze dromen opgegeven omdat we de kar moeten trekken in het Hoeckse. En we lijken te zijn vergeten wie we zijn en laten zodoende onze stem ook niet meer horen in het Hoeckse. Maar alles in nog niet verloren we kunnen ook zorgen dat we weer worden beloond voor ons werken in het Hoeckse