Hoeckse donderdag
En naar blijkt aandacht maakt alles mooier tot deze conclusie ben ik gekomen zitten op het terras met uitzicht op mijn favoriete sport zwemmen. Want met een klein beetje aandacht zit alles beter en lijkt alles op zijn plaats te vallen. Een klein min puntje op het terras wordt je steevast aangesproken met meneer. Alsof er alleen maar volwassen kerels op het terras lijken te zitten want even iets verderop wordt alles op voornaam afgeroepen. En dat doe soms een beetje terug verlangen naar vroeger toen mijn naam ook nog gekend was in het Hoeckse. Maar dat is nu vervangen voor meneer en dat voelt toch alsof je er niet helemaal meer bij hoort. Gelukkig is niet alle aandacht verloren gegaan en heb ik dan toch nog aanspraak van de buurmeisjes en hun vriendinnen. Die zich afvragen of ik dan toch vandaag niet moest werken voor de pegels. Maar toen de lunch werd geserveerd was alles reeds gauw duidelijk en bleven ze nog even hangen. Om zodoende te zorgen dat ik niet te veel zou worden afgeleid tijdens het eten. Alleen jammer dat het net leek of dat we met meerdere moesten doen met dat ene bordje. Wel goed voor de lijn en goed dat het uitzicht de meeste honger al had gestild. Na de lunch weer op naar het over verhitte kantoor om weer achter het bureau plaats te nemen. En natuurlijk teren op de ervaring van de lunch buiten in het weidse van het Hoeckse met zijn pareltjes. Jammer dat de tijd binnen zo langzaam voorbij lijkt te gaan waardoor de weg terug zo lang. Gelukkig is het vooruitzicht voor de avond zo goed dat ik nog wel even vooruit kan aan mijn over verhitte bureau. En nadat ik het dan toch tot de klok van vijf heb gehaald begint dan eindelijk het genieten van een zonnige avond in het Hoeckse.