Hoeckse maandag
En na lang wikken en wegen uiteindelijk toch de stap buiten het bed gewaagt deze morgen in het Hoeckse. Waar het door alle onheilspellende voorspellingen toch wel een meevaller was toen bleek dat er bij mij in de straat niet hoefde te worden gekrabd. Maar eenmaal in de auto werd ons via de radio toch echt verzekerd dat de kou er aan zat te komen. Dus ook in het Hoeckse en niet alleen in Friesland waar ze nog steeds uitgaan van de mogelijkheid van een elf steden tocht. Iets wat we in het Hoeckse dus nooit zullen kunnen doen omdat we slecht een kern hebben waar vroeger stadsrechten aan zijn toegekend. Het elf dorpen tocht zou op logistieke problemen stuiten door de grote afstanden die zouden moeten worden gekluund. En ook voor de molentocht zouden we een aantal molens te kortkomen voor een lange tocht door het Hoeckse. Het rondje om het eiland zou zoveel dagen vorst vragen dat Groningen een meter lager zou komen te liggen om bevriezing van de leidingen te voorkomen. We houden het in het weidse dan maar op het Ecco toerisme zonder de grote aantallen toeschouwers en deelnemers om zo niet te veel druk op de kernen en hun bewoners te leggen. Het Hoeckse heeft met het weidse een uniek gebied wat door zijn grootsheid alleen toegankelijk is voor het zelfreizen bezoeker die zijn weg in het weidse kan vinden. En zonder te veel moeite kan opgaan in de gemeenschappen of in het weidse van het Hoeckse. Waarbij de natuurwaarden behouden blijven zodat een ieder daar ook in de toekomst kan genieten van het weidse. Zo is de stroom van de bezoekers naar het Hoeckse een passieve stroom van inkomsten die geen schade toe breng aan het landelijke karakter. Waardoor het leven in het Hoeckse geborgd en we kunnen blijven genieten van al haar schoonheid en gewassen.