Hoeckse maandag
We hebben er wel van genoten afgelopen dagen de zon ten minste in het Hoeckse want soms was het net iets te warm. Waardoor het alcohol gebruik misschien iets hoger was dan normaal en dit alles was af te lezen aan de watermeter. Want wat het ik de afgelopen veel gelopen terwijl ik de meeste dagen dicht bij huis of het toiletgebouw was. Maar wat heb ik genoten en wat voor herinneringen heb ik aan het mooie weer in het Hoeckse. Voor diegene die dat graag willen weten adviseer ik een beroep in de zorg of vrijwilligerswerk in hetzelfde werkgebied. Want uit onderzoek is gebleken dat we op een gegeven moment geen herinneringen meer maken maar terug grijpen op de herinneringen die we reeds hebben. En met die warme weekeind zijn er dus weer twee mooie herinneringen aan die poel toegevoegd. Mocht het dus nodig zijn dan heb ik een verhaal over het Hoeckse van weleer wat mijn ogen doet glimmen. En op zulke momenten denk ik dan tevreden terug aan wat ik allemaal heb beleeft in het Hoeckse. Alleen jammer dat het opslag van deze momenten op beelddragers niet geoorloofd is ander kon het gewoon laten zien. Want het is nu eenmaal zo dat beelden meer zeggen dan duizend woorden en dat scheelt tijd. De tijd die de verzorgende je wel wil geven maar waarvoor in het rooster niks is ingeroosterd in het Hoeckse. Hierdoor zaten gisteren halverwege de middag heel wat ouder te lang in de zon omdat er niemand was om hen in de schaduw te zetten. En natuurlijk ben ik daar zelf ook debet aan immer ik had ook even kunnen gaan helpen. Inplaats te genieten van de zon en de versnaperingen die het vocht op peil moesten houden in het Hoeckse. Waarmee ik maar wil zeggen klagen is altijd makkelijk van een afstand ook in het weidse van het Hoeckse waar iedereen ook een daagje ouder wordt.