Hoeckse maandag
En het voelt als afscheid nemen deze eerste dag van de nieuwe werkweek in het Hoeckse want het hele mooie weer lijkt voorbij. En we zullen ons moeten neerlegen bij het feit dat niets meer zal worden als het eens was in het weidse van het Hoeckse. Dat wordt nog een keertje benadrukt als we buiten komen en ervaren dat het toch wel een stukje kouder is dan de voorgaande dagen in het Hoeckse. En dan gaat het halver wege de ochtend ook nog eens hard regenen terwijl we als we het water te kort willen weg werken. Wel twee maanden van regen zouden moeten hebben in het Hoeckse vinden we toch iets van de regen. Die net voor de lunch alweer lijkt te zijn verdwenen in het Hoeckse. We kunnen dus gewoon en rondje lopen en onze lunch uit de hand open eten omdat we toch ook moeten bewegen in het Hoeckse. Niet echt de meest ideale situatie na een hele ochtend achter het beeldscherm maar goed het is een lunch pauze die we zelf betalen dus gaan we naar buiten. Maar op zulke momenten besef je ook dat dit allemaal echt ideaal is en dat we misschien ook in het Hoeckse naar een andere indeling van de dag moeten. Of misschien het zelf maar eens moeten proberen op een andere manier die wel meer aansluit op vandaag de dag. Op zulke dagen voel je dat het leven als loonslaaf niet iets is waar we voor zijn gemaakt en waarvoor we dus moeten waken. Nu is niet gratis in het leven en lever je altijd iets in voor iets wat gratis lijkt. Maar werken voor een salaris laat je toch ook best veel inleveren met betrekking op je vrijheid in het Hoeckse. Waar we eigenlijk nooit echt gelukkig kunnen zijn achter een bureau met uitzicht terwijl achter de deur zich het weidse van het Hoeckse zich bevind.