Hoeckse maandag
Is dan toch de mindere dag na gisteren toen we nog op een zonnetje werden getrakteerd in het Hoeckse. Was daar vanmorgen weinig van te merken in het Hoeckse waar we weer een nieuwe week aanvangen. Misschien dat het daarom ook niet zo goed aanvoelde want de cijfer spraken andere boekdelen in het Hoeckse. Waar we misschien dan toch weer een moeten wennen aan het moeten van de werkweek. En ook zouden we het liefst het werk doen waar we van houden meestal is dat houden van na een paar jaar weer over. Zodoende gaan we dan opzoek naar andere indicatoren die ons op een plek weten te houden. Tot dat we op een dag wakker worden met de vraag of we wel alles uit het leven hebben gehaald. Of met de schrik dat we er een half leven op hebben zitten zonder dat we er alles hebben uitgehaald. En dat ondanks dat we weten dat we in de huidige functie nooit de vruchten gaan plukken van onze noeste arbeid. Blijven we in wezen het Hoeckse trouw en laten we de eventuele frustraties varen in het weidse. Maar daar komt toch bij tijd en wijle dan toch weer de neiging om het allemaal anders te gaan doen. Echter laten we ons dan weer beïnvloeden door andere zodat we dan toch de stap de eerste stap naar verandering niet zetten in het Hoeckse. Waardoor we mee blijven draaien in een visuele cirkel die uiteindelijk leid tot een niet gewenst resultaat. Hierdoor hebben we dan ook genoeg redenen om het anders te doen maar ontbreek de wil in meeste gevallen. De wil die we wel tonen in andere kwesties maar niet als het gaat om ons welbehagen in het Hoeckse. Gelukkig zijn er genoeg lichtpuntjes die ons vanaf verre verlijden in het Hoeckse. Zodat geen dag in het Hoeckse gelijk is en de variatie ons gedurende de jaren er doorheen weet te slepen.