Hoeckse maandag
Is wakker worden nadat ik de avond iets te lang opgebleven ben in het Hoeckse waar het toch weer heel gezellig was. En dan te bedenken dat we alleen ons verdriet weg wilde drinken en daarna zouden stoppen en gaan slapen. Maar het liep helemaal anders in het Hoeckse er leek geen einde aan ons verdriet te komen. Waardoor we ons gevoel van tijd lekken te verliezen of gewoon verloren zijn deze morgen was daar de straf die daarbij hoort. Maar niets wat niet kan worden weggepoetst op de eerste dag van de nieuwe werkweek in het Hoeckse. Immers iedereen is vandaag in mineur en niemand wil dat uiten tegenover de ander immer niemand weet wat huilen is in het Hoeckse. En toch hebben we behoefte om er over te praten ook al is dat dan wel een beetje lacherig bij de koffieautomaat. De plek waar het normaal op een maandag niet alleen druk is maar ook luidruchtig zo niet deze morgen veel mensen met kleine oogjes in het Hoeckse. Andere zijn gewoon stil omdat het de beste manier is om de dag door te komen in het Hoeckse. En te zorgen dat de koffie van de collega’s warm op de werkplek kan worden geserveerd in het Hoeckse. Of dat dit de beste manier is om met teleurstelling om te gaan in het Hoeckse moet de rest van de week nog blijken. Maar gelukkig is er deze week aan het einde van de week weer ergens een dorpsfeest is in het Hoeckse. En daar kunnen we weer voldoende drinken om alles van voor het weekeinde weer te vergeten. Niet echt een manier die je terug kan vinden in de wettenschappelijke literatuur maar eentje die tijdelijk lijkt te werken. En er tevens voor zorgt dat we de rest keihard kunnen werken om de oogst binnen te halen voor het weer te slecht wordt in het Hoeckse.