Hoeckse maandag
Winter vibes, is wat en goede omschrijving is van hoe we ons voelen vanmorgen in het Hoeckse het is dan wel winter maar het voelt anders. Anders in de betekenis van niet zoals een winterdag hoort te voelen in het weidse van het Hoeckse. Datzelfde Hoeckse wat ons vandaag ook weer milt gezind is dus niet echt winters maar wederom meer herfst. Iets wat nu aangenaam lijkt maar wat gedurende het voorjaar en zomer dan wel weer voor insecten zijn in het Hoeckse. En zelfs de polen van de broeiende elzen komen de komende dagen alweer los en zorgen voor de eerste hooikoorts verschijnselen. Hooikoorts in de winter wie had dat ooit gedacht een aantal jaren geleden toen het nog kraakte dat het vroor in het Hoeckse. En we iedere winter een molentocht konden schaatsen of lam konden worden bij de koek en zopie in het Hoeckse. Al gingen we daarna nooit met de auto of fiets naar huis maar kluunde we door de polder naar huis in het Hoeckse. Al zagen we in veel gevallen ook de huizen en schuren van andere aan als die van ons. Waardoor we onze roes soms ook op rare plekken uitsliepen die soms ook wel erg koud bleken achteraf. Maar nooit bezorgde we zoveel overlast dat we niet terug mochten komen voor een herhaling in het Hoeckse. Want ondanks de vele keren dat we bezworen niet nog eens de fout in te gaan. Was de waarheid in het Hoeckse een andere dan die ons voor ogen stond net na de zoveelste keer beschonken. Wat niet wil zeggen dat we altijd dronken zijn in het Hoeckse en gaan maat kunnen houden als dat moet. Maar er zijn van die momenten wanneer het vlees zwakker is dan de gedachten die ons moeten weerhouden. Waarna een foute en soms pijnlijk slippertje er voor zorgt dat we met beide benen in de Hoeckse klei staan.