Hoeckse maandag
Is weer een zware dag na een kortnachtje in het Hoeckse waar iedereen met samengeknepen billen voetbal heeft gekeken. En dan kwam alles voor de meeste in het Hoeckse wel weer goed maar in Brabant zitten ze nu nog met samengeknepen billen. Iets wat we natuurlijk niemand toewensen lijkt deze keer niet te gebeuren in het Hoeckse maar daarbuiten. We voelen mee met de voetbalfans buiten het Hoeckse die het niet voor het zeggen hebben maar wel lijden. Wij hebben dit gevoel vaker ervaren en weten dat het uiteindelijk ook weer een keertje goed gaat. Tot die tijd is het de tanden op elkaar houden en zorgen dat je het Hoofd koelhoud zoals we dat beogen te doen in het Hoeckse. Daarbij komt dat we gewent zijn dat hard werken zonder een beetje geluk meestal niet tot het gewenste resultaat leid in het Hoeckse. Dus als het geluk je weer toelacht is de kans van slagen groter dan wanneer dit niet het geval is in het Hoeckse. Vandaag voelt het eerst niet of dat de maandag een gelukkige dag is om te gaan werken in het Hoeckse. Maar eenmaal op het werk is alles al vanouds en lijken alle beren op de polderwegen in het Hoeckse niet aanwezig te zijn. Daarbij komt net als anders een stroom aan dingen opgang die ons de rest van de dag bezig houdt in het Hoeckse. Waar we dus al snel weer in het oude ritme zitten en alle pijntje en kwaaltje op de achtergrond verdwijnen in het Hoeckse. En we al vlug lijken te schakelen naar de nu of nooit modus in het Hoeckse waardoor we de tijd zien vliegen. Waardoor de dag eerder aan het einde komt dan we hadden verwacht in het Hoeckse. Waardoor we eigenlijk geen tijd hadden om lang stil te staan bij de maandag in het Hoeckse.