Hoeckse maandag
Is weer een dag thuiswerken in het Hoeckse waar de lagere scholen weer open zijn wat tot een verlichting moet lijden. De verlichting komt doordat de jongste kinderen dus weer naar school mogen in het Hoeckse. En ook al hebben de meeste best zin om weer naar school te gaan in het Hoeckse zijn er altijd een paar die thuisblijven. Daar is alles toch ook de laatste weken goed gegaan zonder school redeneren de kinderen in hun onschuld in het Hoeckse. Dat de meeste ouders daarvoor een titanen strijd hebben geleverd wordt door hen over het hoofd gezien. Maar goed dat we ook weer naar de kapper mogen in het Hoeckse zodat de frustratie er een beetje uit kan. Immer gedeeld leed is half leed ook in het Hoeckse waar de dagen extra zwaar leken de afgelopen weken. Dit omdat de kinderen normaal niet hele dagen thuis zijn en meestal laat op de avond naar binnen moeten worden geroepen. Wat dat meestal niet gelijk zorgt dat iedereen weer naar huis komt meestal moeten we daarvoor even onze neus laten zien in het Hoeckse. Want dat is wel de manier om de kids naar huis te krijgen in het Hoeckse immers geen wil met de ouders worden gezien. Niet dat ze niet van hun ouders houden maar dat betekend niet dat ze samen over straat willen in het Hoeckse. En dat is niet alleen omdat ouders niets snappen het wordt ook gezien als sociale controle in het Hoeckse. Iets wat zich meestal afspeelt achter het gordijn op een slaapkamerraam of achter een deur buiten het zicht. De reden dat de jongeren zich voelen bespied en daarop ageren in het Hoeckse om hun stem te laten horen. Iets wat volgens de ouderen in de wijk al genoeg gebeurt tijdens de avonduren door rumoerige jongeren. Die meestal ook nog muziek hebben die niet om aan te horen is in het Hoeckse voor een gemiddelde inwoner.