Hoeckse maandag
Is droog om te beginnen maar ook donker en dat zorgt ervoor dat je eigenlijk in bed wil blijven liggen in het Hoeckse. Maar omdat het ook de eerste dag van de nieuwe week in het Hoeckse is kunnen we dat niet doen. Dus staan we binnen no time naast het bed om te ontbijten en de krant te lezen in het Hoeckse. Om daarna de werkdag thuis weer te beginnen of er niets verandert is en we doen wat we gewent zijn in het Hoeckse. Met op de achtergrond de ochtend tv programma’s hebben we weer een volle werkdag voor de boeg in het Hoeckse. En ook al zijn we inmiddels gewent aan deze manier van werken en jaar geleden kregen we daar de handen niet voor op elkaar in het Hoeckse. Nu lijken we van slag als we een dag naar het werk moeten omdat we dan tijd verliezen met het reizen in het Hoeckse. Maar dat is uiteindelijk niet zo omdat er veel minder verkeer op de weg is in het Hoeckse en we dus door kunnen rijden. Dat doorrijden is trouwens nog wel een dingetje nu we al die maanden niet meer op de polderwegen zijn geweest in het Hoeckse. Het heeft meer weg van een oudere bestuurder die alles weer eens goed in zich op wil nemen in het Hoeckse. Op sommige plekken komen we ogen te kort om alles in een keer in ons op te nemen in het Hoeckse. Terwijl er op andere plekken een feest van herkenning lijkt te zijn georganiseerd in het Hoeckse. Waardoor alles weer op zijn plek valt en vertrouwt aanvoelt iets wat we dachten te zijn verloren in het Hoeckse. Dat zelfde Hoeckse houd ons nu al maanden aan huis gekluisterd zonder enig uitzicht op betere tijden. En toch lijken we daar ook mee te kunnen leven in het Hoeckse omdat het niet voor altijd zal zijn.