Hoeckse maandag
Is weer een thuis werkdag in het Hoeckse iets waar we ons inmiddels niet meer op verheugen maar met tegenzin aan beginnen. Het lijkt erop dat het grootse thuiswerk experiment van het Hoeckse inmiddels aan het mislukken is. Omdat mensen nu eenmaal beter gedijen in groepen dat alleen thuis achter een computer in het Hoeckse. Dat eens te meer duidelijk geworden nu we steeds langer thuis zitten en er maar weinig perspectief is in het Hoeckse. Daarbij is het steeds langer licht en kunnen we dus voor ons gevoel steeds minder in het Hoeckse. Iets wat extra wordt benadrukt door de avond klok en de lange werkdagen in het Hoeckse. En ook al zouden we best weer naar het werk willen de mogelijk om te gaan wordt ons strek ontraden in het Hoeckse. Alsof we elke dag weer een worst krijgen voorgehangen en er niet van mogen eten in het Hoeckse. Wat dan wel weer zorgt voor een betere weerstand tegen verleidingen die misschien nog komen gaan in het Hoeckse. Die verleidingen lijken met de dag groter te worden omdat alles zoveel tijd neemt in het Hoeckse. Tijd was tot op heden een relatief begrip in het Hoeckse totdat we in Lock down moesten en hebben geleerd wat tijd is. En hoeveel tijd je tussen de vingers doorglijd als je even niet oplet in het Hoeckse terwijl tot die tijd dit geen rol speelde. Nu alles te lijkt te worden gerelateerd aan tijd worden we ons nog bewuster van de tijd in het Hoeckse. Want de tijd wordt beperkt en bepaald navenant we een afspraak hebben gemaakt over die tijd in het Hoeckse. Wel moeten we tenminste vier uur van te voren en afspraak maken over de tijd waarop we langs willen komen in het Hoeksche. Dus niet meer op de bonnefooi ergens naartoe maar vooraf kijken of er nog een tijdslot is wat ons schikt in het Hoeckse.