Hoeckse maandag
Is wakker worden zonder zon maar in een warm Hoeckse zodat we twijfelen aan het feit of het wel een mooie dag wordt. Of hebben we alle vruchten van de zomer al geoogst en moeten we genoegen nemen met warm weer in het Hoeckse. We lijken er meer mee bezig te zijn dan met het werk voor deze maandag ochtend in het Hoeckse. Want ondanks alle goeds wat het weekeinde ons heeft gebracht we lijken nooit genoeg te hebben in het Hoeckse. Waardoor we steeds meer lijken te vragen zonder te kijken of het wel kan in het Hoeckse. Of dat we misschien even afstand moeten nemen om ons te bezinnen over hoe nu verder in het Hoeckse. Want een ding lijkt zeker de veranderingen waren voor sommige van ons gewoon net even te snel in het Hoeckse. En dan is het slecht wennen en rijst het verzet omdat we het gewoon weg niet begrijpen in het Hoeckse. We begrijpen niet wat we winnen door alle dingen in te leveren en willen er iets voor terug in het Hoeckse. Niet dat we niets willen geven alleen lijkt er geen einde te komen aan dingen die we opgeven in het Hoeckse. Waar alle vormen van intimiteit zijn verdwenen en een aanraking wordt gezien als een onnodige vorm van genegenheid in het Hoeckse. Een knuffelmuur is het dichtste wat we nog in de buurt komen van genegenheid en dat hakt erin in het Hoeckse. We kunnen minder van elkaar hebben en lijken te letten op elke beweging die we maken in het Hoeckse. Het aanraken en voelen zijn geen onderdeel meer van ons leven en de omgang in het Hoeckse. Waardoor we vervreemden en niet meer veel mensen kunnen verdragen in onze nabijheid in het Hoeckse. We leven met een afstand die niet meer lijkt te overbruggen tijdens ons dagelijks leven in het Hoeckse.