Hoeckse maandag
Is weer een nieuwe dag en die begint voor de meeste van ons als een feestdag want de kinderen gaan naar school in het Hoeckse. En dat is na een lange periode van drie weken een opluchting voor veel ouders met kinderen in het Hoeckse. Al was het alleen maar omdat er vanaf nu weer gewoon thuis kan worden gewerkt zonder dat we worden gestoord in het Hoeckse. Ook bij de nu zo populaire video meetings hoeven we geen rekening te houden met de projectielen die kinderen soms kunnen zijn in het Hoeckse. En zeker als ze zich een beetje vervelen lijkt er met de meeste geen land meer te bezeilen in het Hoeckse. Dat is nu allemaal weer voorbij gewoon een hele dag het huis voor ons zelf en geen rondvliegende projectielen in het Hoeckse. Niet dat we niet van de kinderen houden maar soms weten ze zich onder onze nagels te vestigen en dan wordt het moeilijk in het Hoeckse. Maar zoals gezegd vanaf vandaag is alles anders een nieuw begin van het jaar het begin waarom we hebben gebeden in het Hoeckse. Nu hoor ik het mezelf zeggen en toch alle beetje helpen en in dit geval heiligt het doel de middelen in het Hoeckse. Waar we er gewoon klaar mee waren en eigenlijk de vlag hadden willen uithangen in het Hoeckse. Maar waar we uiteindelijk geen uitbundige uiting van geluk hebben uitgehangen maar op een bescheiden manier een feestje hadden in het Hoeckse. Een klein feestje met niemand anders die te dichtbij kon komen of ons van ons stuk kon brengen in het Hoeckse. Gewoon even allen ik en verder niemand helemaal alleen en zielsgelukkig met het resultaat in het Hoeckse. Nu alleen nog de avond en de nacht die zorgen voor wat onrust en ons wakker kunnen houden in het Hoeckse. Maar verder gewoon het geluk van een leeg huis en een tafel en stoel waarop we kunnen werken in het Hoeckse.