Hoeckse zondag

Is behalve een rustdag in het Hoeckse ook een rustdag en dat hebben we nodig na een hectische week. Die een aaneenrijging was van herinneringen die we voorlopig zullen koesteren in het Hoeckse. Want de betaald voetbalclub uit Rotterdam was weer eens kampioen en is gehuldigd op de Coolsingel net buiten het Hoeckse. Waar Lee Towers ook nog eens de knetter van een hit in het Hoeckse You never walk alone staande te gehore bracht. En waar we met alle fans ook nog eens een bad konden nemen in het Hofpleinfontein samen met het halve Hoeckse. Met als klap op de vuurpijl een waanzinnige mooie dag met volop zon en veel heel veel bier voor het Hoeckse. Om daarna twee dagen te werken een extra vrije dag en dag werken en een weekeinde te hebben in het Hoeckse. En dat alles lijk alleen maar herinneringen te veroorzaken waar we nog jaren op kunnen teren in het Hoeckse. Ook al was er wel een staartje op onze bankrekening die het vakantiegeld wel weer goed zal maken in het Hoeckse. Want alsof het nog niet genoeg was krijgen we de komende week ook nog ons vakantiegeld om eventuele gaten mee te dichten in het Hoeckse. Iets wat we hard nodig hebben nu er steeds meer gaten in ons budget lijken te slaan door de inflatie in het Hoeckse. Waar we ook nog eens al zo hard werken dat een schepje er bovenop misschien wel niet haalbaar is voor het Hoeckse. Maar goed we lijken altijd wel een beetje te klagen voor we ons schikken in ons lot maar hoelang nog in het Hoeckse. We moeten ook reëel zijn er moet ergens een stop zijn een keertje een ho tot hier in het Hoeckse. Alleen kijken we tegen dat punt aan als tegen de hoogste berg van het Hoeckse die nog niet is bedwongen.