Hoeckse maandag
Blijkt toch nog aangenaam te kunnen verrassen in het Hoeckse waar het goed te doen was in de luwte van de schutting. En omdat er altijd wel wat te vertellen is over iemand van het eiland zitten we er niet lang alleen. Al gauw blijkt er veel te bespreken te zijn waardoor zelfs het middag eten even uitgesteld moet worden. Zelf de brammen die we normaal in de ochtend plukken voor ze te warm worden door de zon. Maar de afgelopen week is er dan ook genoeg stof ontstaan dat het bespreken waard is in het weidse van het Hoeckse. Twee markante horeca mannen het tijdelijke voor het eeuwige geruild in het Hoeckse. De gemeente Binnenmaas gaat weer eens een rechtszaak voeren over een horeca vergunning. En de reparatie werken aan sommige kruisingen en wegen lijken toch langer te gaan duren dan gedacht. Op voorhand lijkt alles zo rustig en gedwee in het weidse van het Hoeckse. Maar ook in ons weidse Hoeckse lijken alle dingen zich steeds weer in een zeer korte termijn te concentreren. Wat er soms zelfs toe leid dat vakantie moeten worden afgebroken en andere zelfs voor de start al gedoemd zijn te mislukken. Maar nadat alle plichtplegingen zijn gedaan dan is er alsnog de mogelijkheid te gaan maar meestal is het plezier weg. Want bij een afscheid van mensen uit het verleden verlies je meestal een kleinstukje plezier. Omdat het makelijker is om dingen te delen met diegene waarmee je ze hebt beleeft. En omdat er niet genoeg plek is voor alle herinneringen uit het weidse Hoeckse zijn dat de herinneringen die plaats moeten maken. Was het alleen al omdat het weidse van het Hoeckse je iedere dag weer iets speciaals geeft. Iets herinneringswaardig wat het beeld van het Hoeckse vormt voor de daggen vol van herinneringen. Die we allemaal eens zullen beleven in onze laatste dagen in het Hoeckse.