Hoeckse vrijdag
Is wakker worden en toch het idee hebben dat het allemaal heel anders is dan gisteren toen je ging slapen in het Hoeckse. Het was dan niet de zon die op het slaapkamerraam scheen die ons wekte maar meer de schik dat we het hadden verslapen. Niet dat dit zo was alleen het gevoel was er wel waardoor alles extra gehaast werd in het Hoeckse. En er buitengewoon veel aandacht voor de klok was die ons vertelde of liet ziet hoeveel tijd we nog hadden. Alsof we alles wilde samen vatten in een dag om de rest van het weekeinde vrij te zijn om te genieten. We wilde dus wonen en werken combineren tot een taak waarin alles van boodschappen tot dossiers vloeiend in elkaar overgingen. Dit terwijl het Hoeckse zich lijkt op te maken voor een warm en droog weekeinde waarbij de vergezichten tot de verbeelding lijden. En alsof het lot er mee speelt is men is het andere gedeelte van het Hoeckse verstoken van een doorgaande weg naar buiten. Waardoor vervuiling van de horizon tot een minimum is beperkt en we vrij zicht hebben op onze eerste rokjes dag in het Hoeckse. Waar het vanmorgen ook nog eens top drukte was bij de huisdokter natuurlijk preventief om hart problemen in het weekeinde te voorkomen. Want eenmaal blootgesteld aan rokjes dag is er geen weg terug en daarbij is de eerste dag ook nog de mooiste. Niet het mooiste wat het Hoeckse de komende maanden gaat voorbrengen maar wel een moment uit de top tien van dit voorjaar en deze zomer. Waarbij het genieten en herinneringen maken voor later op de eerste plaats komen waarna de lust voor het oog gelijk volgt. Dit ondanks dat de meeste jonge dames nog wel een kleurtje moeten krijgen maar de eerste echt zonnige dag helpt daarbij wel. Zo dat het Hoeckse er toch weer een beetje aantrekkelijker bij komt te staan.