Hoeckse vrijdag
Is voor sommige in het Hoeckse een dag die onderdeel is van een heel lang weekeinde terwijl andere gewoon aan het werk zijn. Een voordeel is dan wel dat je een kanon kan afschieten op straat zonder iemand te raken. Wat inhoud dat de trip naar het werk er eentje is zonder enig oponthoudt en een voorbode van de zomervakantie die nog maar 8 a 9 negen weken van ons vandaan is. En die het Hoeckse transformeert in een in ingeslapen gebied zonder drukte of oponthoud gedurende een aantal weken. Echter zo ver is het nog lang niet in het Hoeckse waar we na het weekeinde weer gewoon in het rijtje aansluiten naar het werk en in de avond naar huis. Terwijl iedereen daar iets van lijkt te vinden zijn er maar weinig mensen die er wat aan willen doen. En dus herhalen we dezelfde dingen gedurende het jaar op dezelfde tijdstippen dat geeft immers vastigheid in het Hoeckse. Wat weer synoniem is met geborgenheid iets wat in het weidse wel eens ver te zoeken is. En dat ondanks de vrijheid die we hebben door het onbelemmerde wat we ervaren in het weidse van het Hoeckse. Maar toch sluiten we dan ook weer in een rijtje aan om ons te verplaatsen door dat zelfde Hoeckse hoe bekrompen dan ook. Niet dat we ons daar niet bewust van zijn nee meer omdat we ons erbij hebben neergelegd. Gepolderd dus een compromis welke ons instaat stelt te leven in het weidse van het Hoeckse. En voor dat ik te zweverig ga klinken dat sluiten van compromissen zit nu eenmaal ingebakken in onze aard omdat we van een eiland komen. Een eiland omgeven van water maar zonder directe vaarroute naar zee. Al gaan de sluizen nu wel op een kier nog steeds blijft die vrije doorgang naar zee ons nog steeds niet gegund in het Hoeckse.