Hoeckse vrijdag
En dan hebben we er weer een weekje op zitten in het Hoeckse waar het door de regen van vannacht lekker wakker worden is. Dus goed geluimt op weg naar het werk voor nog een dag zwoegen achter het beeldscherm in het Hoeckse. Wat opvalt is dat sommige dingen vandaag bekend voor komen alsof ik ze al een keer heb gezien of meegemaakt. Een feest der herkenning zou je zeggen in het Hoeckse maar op een of andere manier best eng. Was het alleen maar omdat ik me dan wel dingen herinner maar niet de afloop van de dag in het Hoeckse. Iets wat als ik dingen over mag doen in het Hoeckse toch wel van essentieel belang is. Was het alleen maar om me te weerhouden van de fouten die ik schijnbaar de eerste keer heb gemaakt. Eigenlijk is dit dus geen gave maar een belasting dingen vooruitzien in het Hoeckse. Zeker als je wel weet dat je dingen eerder hebt gezien maar geen idee waarom je dat je nu opeens herinnert. Als of je een achtbaan in gaat en gelijk weer bij de plaats bent waar je net bent vertrokken. Soms kan het weidse van het Hoeckse rare dingen met je doen alsof je een onderdeel bent van een fata morgana. Een luchtspiegeling die je tegen komt nadat je een lange weg hebt afgelegd in de brandende zon zonder dat je voldoende vocht hebt om je te hydrateren. Iets wat met de huidige temperaturen en droogte niet eens zover van ons bed is in het weidse van het Hoeckse. Waar het toch wel erg warm en droog is de laatste weken waardoor de akkers verstoffen. En stofwolken soms door het weidse waaien en ons het zicht voor een korte tijd ontnemen zodat we blind door het Hoeckse reizen. Gelukkig komen we in de meeste gevallen maar weinig mensen tegen op onze tochten door het Hoecke.