Hoeckse vrijdag
Is een eentje waarbij krabben gewenst is in het Hoeckse waar het net boven nul is als we naar buiten stappen. Onderweg is alles nog wit van de vorst dus niet van de sneeuw maar niemand lijkt daar echt van onder de indruk. En dat ondanks dat er op sommige stukken best wat gladde plekken tussen zitten waar mensen dan weer een beetje van schrikken. Maar al met al lijkt niemand echt brokken te maken waardoor ik toch heelhuids het kantoor weet te bereiken. Eenmaal op kantoor lijkt het eerst lekker warm maar na een uurtje achter het bureau begint het wel wat frisser te worden. Waardoor het werken niet als aangenaam kan worden ervaren voor de meeste van ons. En als een stapje bij dan ook niet zorgt dat we het warmer krijgen begint het te moren en willen we het liefst naar huis om op te warmen. Alleen is er vandaag een kerstborrel met walking diner iets wat we niet kennen in het Hoeckse. Maar waar we wel nieuwsgierig naar zijn en de kersttoespraak voor lief willen nemen in het Hoeckse. Eenmaal op de locatie moeten we ons eerst door de toespraak heen zien te wormen als dan eindelijk het eerste hapje. In onze onschuld denken we dan nog dat dit het voorafje is dus dat het echte lopende diner nog komt. Maar na meer dan een uur blijkt het alleen te blijven bij kleine hapjes die ook nog in willekeur worden geserveerd. Waardoor niet veel later de geel honger lijkt toe te staan een afwijking die al jaren leek uitgebannen in het Hoeckse. Maar vandaag weer de kop opsteekt en wel tijdens onze kerstborrel niet veel langer begint de uitloop. Iedereen lijkt er liever een drive true diner van te willen maken ook al moet men daarvoor het Hoeckse uit. Maar als je eenmaal honger hebt gelden er geen eiland grenzen meer en ga je tot het gaatje voor een goed stukje vlees in het Hoeckse.