Hoeckse vrijdag
Goedemorgen in het Hoeckse want het is droog en we zijn weer aan het einde van de week en maken ons op voor het weekeinde. Dus met de raampjes open naar het werk, over de polderwegen in het Hoeckse en bijna geen verkeer. Alsof je even ergens anders bent en niet op weg naar je werk in het Hoeckse waar iedereen nog op vakantie is. Zelf bij de stoplichten hoef ik vanmorgen niet zolang te wachten en kan ik bijna zo doorrijden naar de volgende. En op de parkeer plaats was ook zeeën van plek waardoor er een lichte keuze stress ontstond. Maar toen ik dan uiteindelijk mijn plekje had gevonden kon ik op weg naar kantoor waar er drie bureaus tot mijn beschikking waren. Als of we in het Hoeckse opeens ook aan flexplekken doen en iedereen kan kiezen waar die wil werken. Maar goed dat de vakanties bijna voorbij zijn anders zo ik er misschien aan kunnen wennen en dan moeten we niet willen. Werknemers die zelf keuze maken en niet iedere dag weer het zelfde plekje op zoeken om hun werk te doen. Niet vrijheid blijheid het Wood stok gevoel op kantoor alles kan en alles mag niemand veroordeeld je om je fouten. Fouten worden toegejuicht omdat we daar allemaal van kunnen leren in het Hoeckse. Immer een ezel stoot zich niet meer dan drie keer aan dezelfde steen zonder dat het weer pijn doet. We zouden dus actiever en alerter kunnen werken door niet te hameren op de reeds gemaakte fouten in het Hoeckse. Maar als we niets meer aan te merken hebben op anderen zou voor sommige hun dagtaak in het Hoeckse komen te vervallen. Waardoor er een goede mogelijkheid is dat de levende doden uit het Hoeckse de straat weer op zouden gaan. Niet iets waar we op zitten te wachten in het Hoeckse waar we de horizon het liefste leeg willen houden.