Hoeckse vrijdag
Is wakker worden op alweer de laatste dag van deze werkweek in het Hoeckse waar het droog is en helder blauw. En dat is voor de rest van de da ook voorspeld voor ons in het Hoeckse vandaag dus kunnen we genieten. Want dit is ook de laatste dag voordat we de kinderen weer een hele dag om ons heen hebben in het Hoeckse. Dus zijn we voor de laatste dag alleen thuis en daar moeten we dus van genieten in het Hoeckse. Was het alleen maar omdat de komende 6 weken vaak voor zal komen dat we hier aan terug denken in het Hoeckse. En ook het verlangen koetsteren weer terug te kunnen naar hoe het vandaag was in het Hoeckse. Een dag zonder de kinderen en een momentje voor jezelf met niemand anders in de buurt in het Hoeckse. Eigenlijk iets war we het Hoeckse zo voor waarderen en beminnen de vrijheid om van iets en iedereen weg te kunnen zijn. Alleen en toch omringt door kilometers lange landerijen die ons omsluiten als een warme deken. Stel je daarbij voor de Hoeckse klei die zich om onze voeten sluit en ons laat aarde en je waant je in een paradijs. Op nog geen 500 meter van ons huis midden tussen de gewassen die groeien en bloeien om ons heen in het Hoeckse. En dat alles wordt dan ook nog eens opgefleurd door een groot aantal insecten en dieren die op gepaste afstand van ons leven in het Hoeckse. Alleen zijn er dan we weer insecten die gedurende de nacht de afstand niet weten te houden in het Hoeckse. En ons gedurende de nacht behandelen als melkkoe die de nodige hoeveelheid bloed kunnen leveren in het Hoeckse. Dat bloed is dan weer geen probleem alleen de jeuk die de kleine stekers achterlaten in het Hoeckse. Die zorgt ervoor dat we korter slapen en op jacht gaan naar de kleinste trofee van het Hoeckse de mug.