Hoeckse vrijdag
Is weer een droge dag maar ook gelijk een werkdag en dat betekend vroeg op want we moeten naar kantoor in het Hoeckse. Dat kantoor waar we vroeger nog een hele week aan het werk waren zien we nu twee soms drie keer in de week in het Hoeckse. Meestal zien we dan ook collega’s die we nog nooit eerder hebben gezien in het Hoeckse of collega’s die we nog kennen van vroeger. Maar die zien we nooit op dezelfde dag weer terug in de week die op deze week volgt in het Hoeckse. Hierdoor lijken we het contact met elkaar een beetje te verliezen en voelt het soms niet meer als voorheen in het Hoeckse. Alsof werken op kantoor een heel stuk onpersoonlijker is geworden en geen plek meer is waar je elkaar ontmoet in het Hoeckse. Of dit nu is wat ons voorstond in het nieuwe normaal is dan wel weer de vraag waarop geen antwoord is in het Hoeckse. En dat is ook een probleem van het nieuwe werken antwoorden krijgen op je vragen in het Hoeckse. Omdat niemand er meer is op vaste dagen wacht je langer op antwoord als je überhaupt antwoord krijgt in het Hoeckse. Veel van je vragen verzanden in een berg met andere vragen die niet beantwoord worden in het Hoeckse. Waardoor het soms net is of we een roepende zijn in de woestijn wat op zich vreemd is in het Hoeckse. Waar we zand in vele vormen kennen maar waar een woestijn ons vreemd is in het Hoeckse althans. Gelukkig maar voor nu want het klimaat verandert ook in het Hoeckse dus die woestijn is dichterbij dan we denken. Maar goed daarvoor is het nu nog te vroeg en dat is maar goed ook anders sloeg de paniek misschien toe in het Hoeckse. Daar hebben we nu dan wel geen last van maar er zijn andere dingen die ons wel wakker kunnen houden in het Hoeckse.