Hoeckse vrijdag
Is een koele en heel andere dag in het Hoeckse waar de rust weer langzaam terug keert in de buurt waarin we wonen. Gelukkig maar want als alles zes weken lang was doorgegaan in het Hoeckse dan hadden we het niet overleeft. Nu lijken we weer langzaam tot rust kunnen komen en zo weer met frisse moet aan de rest van de zomer te beginnen in het Hoeckse. Waar er ook op de laatste werkdag in het Hoeckse nu eenmaal ook gewoon gewerkt moet worden voor we vakantie hebben. En dan te bedenken dat we vroeger vooral verzamelaars en jagers waren die alleen naar buiten gingen als het nodig was in het Hoeckse. Dat is nu wel heel anders we worden geleefd en soms niet eens hoe we het einde van de dag hebben gehaald in het Hoeckse. Als we dan in ons hoofd gaan vergelijken weten we soms niet meer of we er wel goed aan hebben gedaan in het Hoeckse. Zijn we in onze huidige samenleving echt zoveel vooruitgegaan als dat we denken in het Hoeckse. Of zijn we onszelf voorbij gelopen in onze evolutie van verzamelaars en jagers in het weidse van het Hoeckse. We lijken weg te kijken van de dingen die we er voor hebben ingeleverd op onze tocht door de tijd in het Hoeckse. Want het is zeker geen triomf tocht geweest die we gemaakt hebben vanuit ons prille bestaan in het Hoeckse. En we hebben natuurlijk hard moeten werken in het Hoeckse om zover te komen als we nu zijn maar tegen welke kosten. Want soms hebben we misschien we eens een afslag genomen die misschien niet bracht wat we hadden gedacht in het Hoeckse. Maar ons ergens bracht vanwaar we moeilijk weer terug konden naar het begin in het Hoeckse. En toch lijken we gelukkig met wat het resultaat is maar verlangen naar wat het had kunnen zijn in het Hoeckse. Niet iets waar we stil bij moeten staan als we verder willen met wat er is en wat we er nog bij kunnen maken in het Hoeckse.