Hoeckse vrijdag
Is donker maar droog en daar kunnen we steeds minder goed mee omgaan is het dan toch de winter depressie die aan de deur klopt in het Hoeckse. Niet iets waar we op zitten te wachten en toch zijn er andere die het niet kunnen ontlopen in het Hoeckse. Waardoor dit stuk voor de feestdagen extra zwaar is en daarbij spookt er van alles door hun hoofd in het Hoeckse. Zonder dat we er iets van merken en zonder dat we er op een of andere manier over kunnen praten in het Hoeckse. Spoken die we niet zien of voelen maar die er wel zijn in het Hoeckse en desastreuze gevolgen kunnen hebben. Gevolgen die ons dan wel weer raken en ons achterlaten met veel onbeantwoorde vragen in het Hoeckse. Vragen die we wel hadden willen stellen maar waar we de gelegenheid niet voor hebben gehad in het Hoeckse. Of hebben we het cruciale moment gemist, niet goed opgelet of gewoon niet opgelet in het Hoeckse. We lijken het soms gewoon even niet te weten en komen te laat met vragen die voor ons het verschil maken in het Hoeckse. Omdat wendingen niet zien, begrijpen of voelen omdat we soms dingen doen op de automatische piloot in het Hoeckse. Zoals we in het voorjaar de grond omploegen en daar de gewassen in zaaien het onkruid wieden in het Hoeckse. Om aan het einde van de zomer de oogst binnen te halen zonder er te lang bij stil te staan in het Hoeckse. Waar we niet alle dagen op het land te vinden zijn terwijl alles wel gewoon doorgroeid in het Hoeckse. Want we hebben nu eenmaal niet op alles invloed en kunnen ook niet alles naar onze hand zetten in het Hoeckse. Soms gebeuren dingen zonder dat we er invloed op hebben gewoon zoals moeder natuur het heeft bedoeld in het Hoeckse. En als we ons daarbij neer kunnen liggen ook minder vragen hebben die in ons hoofd rondspoken in het Hoeckse.