Hoeckse vrijdag
Is weer de laatste dag van onze werkweek op kantoor in het Hoeckse maar dat roept ook de vraag op waarom. We lijken een beetje op een aap die een kunstje heeft geleerd en dat week na week uitvoert in het Hoeckse. En dat al vele jaren zonder daar te lang stil bij te blijven staan en tevreden met het behaalde resultaat in het Hoeckse. Toch willen we al langer nadenken over wat de volgende stap de mogelijkheid een nieuw kunstje leren in het Hoeckse. Zeker nu er iets is als kunstmatige intelligentie die ook in het Hoeckse terrein wint en kijkt naar ons huidige kunstje. En hoe dat kunstje kan worden omgezet naar twee of drie kunstjes die nu worden uitgevoerd door een collega in het Hoeckse. Dat zou kunnen zorgen dat we met minder collega’s steeds meer werk kunnen verzetten in het Hoeckse. En de macht die de bazen van het Hoeckse waren verloren weer kunnen herstellen en verankeren in de werkplekken. Een idee wat bij veel bedrijven in goede aarde zou belanden en zorgt voor hogere winsten in het Hoeckse. Want een ding lijkt zeker als je de ene kant data in het systeem stopt komt er aan de andere kant een productieve medewerker eruit in het Hoeckse. Een win, win situatie omdat je met minder mensen een hogere opbrengst weet te realiseren in het Hoeckse. Zoals de heren boeren dat vroeger deden met het armoede model die zorgde dat de werknemers alleen op zondag naar huis mochten in het Hoeckse. Maar dan wel twee keer morgens vroeg en laat in de middag in de kerk zatten ter verheerlijking van de baas in het Hoeckse. Die daarmee zijn stoel op hoger niveau zeker wilde stellen mocht het Hoeckse ooit verlaten worden. Waarbij eventuele losbandigheid en andere zonden op de laatste dagen, uren minuten kon worden afgekocht in het Hoeckse.