Hoeckse woensdag
Is wakker worden met de dreiging van regen maar dat blijkt plaatselijk te zijn in het Hoeckse waar er meestal maar een paar druppels vallen. Dus gaan we vol goede moed naar de auto en vervolgens naar het werk door een vochtige landschap. Eenmaal aangekomen op het werk komen we ook gewoon droog in kantoor en achter het bureau. Dus denken we al gauw dat het allemaal best mee viel tot de collega’s van de andere kant van de tunnel op het werk aankomen. Die horror verhalen vertellen over de hoeveelheid regen die gevallen is aan de andere zijde. Als we dan ook nog even de online kranten en nieuwsdiensten erbij pakken blijken we goed zijn weg gekomen. En ondanks dat we weinig van de regen hebben mee gekregen wordt het met het uur vochtiger in het Hoeckse. We hebben dus een zware dag voor de boeg in het Hoeckse waar het algauw plakkerig lijkt te worden. Even een stukje lopen tussen de middag wordt zo best een opgave omdat je elke stap lijkt te transpireren. Wat betekend dat het te lopen rondje niet het gewoonlijke rondje in het dorp wordt maar een minimale variant. En dat betekend dat ik weer achter het bureau voor dat mijn rug nat is geworden. Tijdens de uurtjes die daarna volgen blijft het droog ondanks dat de buienradar toch nog wat regen voorspelde in het Hoeckse. Maar we blijven alert omdat we ook graag droog bij de auto willen komen aan het einde van de dag. Dus dat wordt duimen en hopen en als niets anders meer help bidden om een wonder. Zodat we droog naar de auto kunnen lopen en ook thuis droog van de auto naar de voordeur kunnen lopen. Om dan aan te kunnen schuiven bij het warme eten zodat we ook nog iets aan de avond hebben in het Hoeckse.