Hoeckse woensdag
Is alweer de derde dag dat we wakker worden in een ander Hoeckse eentje die veel kleiner is dan we gewent zijn. Eentje die zich beperkt tot ons huis, de tuin en soms een ommetje voor de nodige beweging in het Hoeckse. Want bewegen is noodzakelijk om onze afweer op pijl te houden in het Hoeckse waar bewegen normaal dagelijkse kost is. Maar dat is allemaal verandert n de laatste dagen dat we in thuis isolatie zitten in afwachting van wat komen gaat in het Hoeckse. En dat het niet mee valt om de hele dag thuis te zitten blijkt uit alle buren die voor het raam staan te kijken wat er buiten gebeurt in het Hoeckse. Zeker nu er ook wordt gevraagd om niet op vakantie te gaan dit jaar voelt ons huis als een huis van bewaring in het Hoeckse. Want dit is de plek waar we de meeste tijd van het jaar door zullen brengen, terwijl alles om ons heen langzaam tot stilstand komt in het Hoeckse. Want langzaam en zeker zien we steeds meer bedrijven hun deuren sluiten in het Hoeckse waardoor alles er ander uit gaat zien. Zo worden er geen huizen meer verkocht in het Hoeckse en lijken de garage bedrijven ook geen auto’s te verkopen. Langzaam en zeker gaat de bedrijvigheid in het Hoeckse naar het nulpunt waarop er niets meer gebeurt. Gelukkig hebben we altijd nog het voorjaar waarin we dingen gaan en kunnen zaaien om later te oogsten in het Hoeckse. En dat inzaaien van de gewassen zou wel eens kunnen zorgen dat we er zonder veel kleerscheuren doorheen komen in het Hoeckse. Waar de gewassen nu ook eenmaal groeien als we er een dagje niet zijn om alles in goede banen te leiden. Dingen groeien dus als we ze eenmaal hebben gezaaid in de vruchtbare gronden van het Hoeckse ook dit jaar.