Hoeckse woensdag
Is de dag voor hemelvaart in het Hoeckse maar verder een niets zeggende dag in deze tijd van het nieuwe normaal. Dat nieuwe normaal is eigenlijk niet normaal maar toch lijken we dat inmiddels normaal te vinden in het Hoeckse. Waar niets meer is zoals het was en waar we nu allemaal thuis werken om niet ziek te worden in het Hoeckse. Maar dat ziek worden is nu inmiddels iets dat van veel kanten kan komen in het Hoeckse en daarbij is ook ons huisdier niet meer uitgesloten. Het kan dus zijn dat ons huisdier ons besmet met het virus in het Hoeckse zonder dat we er iets aan kunnen doen. Al met al lijken we dus steeds meer aan huis gebonden te zijn en dat terwijl de statistiek zegt dat we elke 7 jaren verhuizen in het Hoeckse. Iets wat er voor moet zorgen dat al onze woonwensen worden beantwoord in het Hoeckse. Alleen lijken de meeste bewoners van het Hoeckse zich niet te herkennen in de statistiek omdat de meeste al een leven lang in het zelfde huis wonen. Zij hebben hun thuis gemaakt zonder te kijken naar hun woonwensen maar met in gedachte de weidsheid van het Hoeckse. Iets wat de laatste weken dan wel is beperkt tot het huis en de tuin maar nog steeds geen reden om te verhuizen uit het Hoeckse. Omdat we met een paar maanden of misschien een jaar weer alle vrijheid zullen hebben in het Hoeckse. Zodat we weer kunnen verdwalen in de weidsheid van het eiland en de schoonheid van de landerijen van het Hoeckse. Waar we wel voor hetere vuren hebben gestaan en niet hebben opgegeven maar volgehouden in het Hoeckse. Zo hebben we het eiland laten groeien tot wat het nu is een de weidsheid voor onszelf hebben geschapen in het Hoeckse. En waar we dus ook best instaat zullen zijn om deze vrijheid te claimen zodra dat mag in het Hoeckse.